De Telegraaf, met als aanvoerder journalist Bart Mos, is de kwade genius en aanjager van de hetze tegen Loterijverlies om de zaak tegen de Staatsloterij willens en wetens te vertragen. De Staatsloterij speelt hierbij een uiterst dubieuze rol.

 

Mos schreef in zijn krant over ‘boze deelnemers’ terwijl er maar één stroman was die werd benaderd door Chris Liesker van Liesker Procesfinanciering, aldus diezelfde stroman, om een proces te voeren tegen Stichting Loterijverlies. Nadat Mos een groot en tendentieus artikel had geschreven over boze deelnemers, die er dus niet eens waren en voor zover Loterijverlies bekend er ook niet zijn, werden er nog enkele stromannen gecharterd. Zoals advocaat Harry Oomen uit Haarlem, die op geheel misleidende wijze op zijn site aangeeft dat hij ook werkzaam is bij de Raad van Discipline: dat is hij namelijk niet.

 

De Staatsloterij stelt in stukken, voordat Liesker en rechter Van den Emster door Roet worden ontmaskerd, dat zij ‘weliswaar geen formele positie inneemt’ en heeft zij het over ‘een aantal (ontevreden) deelnemers van Loterijverlies heeft formeel een zaak aangespannen.’ Niet voor niets spreekt de Staatsloterij zo uitdrukkelijk over formeel en zet ontevreden tussen haakjes, omdat zij natuurlijk van meet af aan weet hoe de vork in de steel zit. Nota bene duiken er door de Staatsloterij aan Bart Mos verstrekte documenten ook op in de procedure. Mos handelt in ieder geval in strijd met de Code voor de Journalistiek aangezien hij niet onafhankelijk en niet objectief zijn werk doet. Mos is zelfs in mei 2016 nog bedankt voor zijn samenwerking met de Staatsloterij, door nota bene de woordvoerder van de Staatsloterij.

 

Niets is deze clan vreemd en al helemaal Chris Liesker niet. Liesker probeert samen met zijn dochter op een evident smerige wijze zich deze zaak en de claim toe te eigenen. Vader en dochter die in zaken die zij financieren bindend adviseurs die voor hun werken aan te stellen, zonder dat te vermelden en zodoende zaak op zaak trachten te winnen. Nergens wordt echter door hun noch de door hun betaalde advocaten vermeld dat die bindend adviseur vaak ook een (voormalig) rechter is die bij hun werkt. Puur bedrog van deze rechters en Liesker aldus Loterijverlies.