10 april 2021 Dat de Nederlandse Staat helemaal niets geleerd heeft en nooit op enig punt zal leren van de toeslagenaffaire staat voor mr. Ferdy Roet als een paal boven water. Sinds Roet tot aan de Hoge Raad in januari 2015 gewonnen heeft van de Staatsloterij haalt de Staat, samen met corrupte ambtenaren (die feitelijk in de gevangenis moeten zitten), alle denkbare sloophamers tevoorschijn.

 

Roet begon in 2008 met procederen tegen de Staatsloterij. Van meet af aan meldden klanten zich aan bij Loterijverlies.nl B.V., zo’n 200.000 klanten in totaal. En daarmee de grootste zaak voor wat betreft deelnemersaantal die ons land ooit heeft gekend. Loterijverlies hanteert een eenmalige aanmeldfee en een no cure no pay percentage van veelal 20%. De Hoge Raad heeft uitgemaakt dat de schadevergoeding bestaat uit de aankoopbedragen van de Staatsloten, en dus níet uit een minuscuul kansverschil. Niet zo vreemd wanneer je bedenkt dat mensen bij een juiste voorstelling van zaken geen Staatslot zouden hebben gekocht.

 

Ineens stond begin 2018 de belastingdeurwaarder op de stoep om Roet in privé bijna 5 miljoen euro te laten betalen. Niet veel later werd dit ook opgelegd aan Loterijverlies en aan de holding. Dit ondanks het feit dat zowel de baas van de Staatsloterij, als het ministerie van Financiën én de Staatsloterij de claim op nihil waarderen, evenals het gerechtshof Amsterdam. Als klap op de vuurpijl legde de Belastingdienst ook beslag op de woning van Roet. Tegen de belastingambtenaren Patrick Ostendorf en mr. dr. Jan Elbers is inmiddels een procedure gestart om af te dwingen dat ze strafrechtelijk veroordeeld moeten worden. Volgens het Functioneel Parket is er sprake van hooguit een fiscaal conflict; dat is natuurlijk een farce. Honderden gedupeerden hebben om Roet te steunen eveneens aangifte gedaan tegen Ostendorf en Elbers. Het Openbaar Ministerie is dermate weerzinwekkend dat zij Roet voor de nihil waardering heeft gedagvaard terwijl de Staat zelf dezelfde waardering toepaste.

 

Volgens de fiscus zijn de deelnamekosten omzet van Loterijverlies.nl B.V. En dat is volledig juist: het betreft opbrengsten en volgens de criteria van het zogeheten Baksteenarrest mag je daarvan geld reserveren. Als dat niet aan de orde is dan moet dat als winst worden genomen en aan de aandeelhouder Ferdy Roet worden uitgekeerd.

 

De Staatsloterij, waar Jasper Leedekerken advocaat is en afkomstig van hetzelfde kantoor als de Rijksadvocaat Belastingen, heeft op een gegeven moment een smerig kunstje geflikt tegenover Roet en Loterijverlies. Jasper Leedekerken is net gaan doen alsof de klanten van Loterijverlies beleggers zijn in Loterijverlies en is de deelnamekosten inleggelden gaan noemen. Op inleggelden rust een verplichting om er x of y mee te doen en een bestedingsdoel. Dat is hier echter volstrekt niet aan de orde.

 

De Hoge Raad, alsook professor Van Boom, heeft al geoordeeld dat er niks mis is met de commerciële structuur van de actie Loterijverlies. Dat dit na de winst bij de Hoge Raad ineens anders ligt is niets anders dan een scherts en puur gemeen en achterbaks aangezien Roet er zijn volledige ziel en zaligheid heeft ingelegd en de zaak allang was gestopt wanneer de kosten een-op-een aan zijn klanten zouden zijn doorgerekend. De kosten bedragen namelijk een veelvoud van de betaalde deelnamekosten, maar Roet neemt dat voor lief omdat hij gelooft in de zaak Loterijverlies. De Staatsloterij en andere corrupte staatsorganen kunnen echter geen greintje respect voor deze structuur opbrengen én hebben zelfs samen met Bart Mos van De Telegraaf verzonnen dat er sprake zou zijn van boze deelnemers. In feite zat het door de Staatsloterij gevoede bedrijf Liesker Procesfinanciering daarachter, die was ingehuurd om stennis te schoppen en proberen de claims van de klanten voor een schijntje af te kopen. De Staatsloterij heeft nota bene toegegeven dat de loop van die valse rechtszaak invloed had op hoe snel het claimdossier afgedaan kon worden. Aldus is er sprake van in- en inslechte mensen als Chris Liesker, Bart Mos van De Telegraaf en de Staatsloterij die doelbewust Roet proberen kapot te maken om hun eigen zakken, vooral financieel gezien, te vullen. Roet heeft al aangegeven dat hij liever met overvallers te maken had gekregen dan de laag-bij-de-grondse Chris en Sarah Liesker en Bart Mos, samen met de Staatsloterij, die ervoor hebben gekozen om Roet proberen te gronde te richten, samen met hun 'advocaat' Hendrik Jan Bos om zich financieel te verrijken en de claim teniet te doen.

 

Daarnaast beschuldigt de (corrupte) Nederlandse Staat Roet van te kort betaalde btw, terwijl de door de Staatsloterij gefinancierde Stichting Staatsloterijschadeclaim met vrijwel dezelfde voorwaarden tevens geen BTW heeft voldaan. Tevens heeft de fiscus al aangegeven dat Roet een verdedigbaar standpunt heeft. Ook dit is dus kansloos.

 

Dan is er nog de aanklacht dat een transactie met een bedrijf op Isle of Man, dat vanaf het begin bestuurd en gemanaged wordt door de grootste directieleverancier ter wereld, niet zakelijk zou zijn. Maar met de prijs waarvoor deze transactie is aanbesteed is volgens een registeraccountant en twee bedrijven helemaal niets mee aan de hand.

 

De autoriteiten  van het Verenigd Koninkrijk hebben aan Roet al aangegeven dat zij precies weten welk spel de Nederlandse autoriteiten spelen. In het Verenigd Koninkrijk gaat men gelukkig nog voor de waarheid. Dat blijkt ook wel uit het feit dat de BBC Mark Rutte de ‘enemy of the people’ noemt. De zaak Loterijverlies is wederom een staaltje van 'enemy of the people'. De Nederlandse Staat zit er volgens Roet niet voor de burger, maar voor het najagen van eigen financieel gewin óver de rug van onschuldige burgers.